বানপানী, গৰাখহনীয়া, বৰ্তমান সময়ত ভয়ংকৰ প্ৰকৃতিক দুৰ্যোগৰ লগতে অসমৰ প্ৰধান সমস্যাৰ ভিতৰত অন্যতম। অসমৰ বহুতো নদী কাষৰীয়া অঞ্চল প্ৰতিবছৰ বানপানীয়ে বিধস্ত কৰি পেলায়। তেনেদৰে শিৱসাগৰ জিলাৰ ভটীয়াপাৰৰ লগতে বনগাওঁ, ভাটীবনগাওঁ শেনছোৱা গাওঁ আদি দিখৌপৰীয়া গাওঁসমূহ প্ৰতিবছৰেই বাৰিষা অহাৰ লগে লগেই বহুঠাইত মথাউৰি ভঙাৰ ফলত সম্পূৰ্ণৰূপে প্লাৱিত হয়। যাৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত কৃষিজীৱী গাওঁবাসীৰ শালি লাহি ধানৰ খেতিসমূহ সম্পূৰ্ণভাৱে বিনষ্ট হয়। তাৰোপৰি বানপানীৰ ফলত গাওঁবাসীৰ ঘৰ-দুৱাৰৰ লগতে পশুধনৰো অনিষ্ট হয়। কেৱল এয়াই নহয়, বানপানীৰ প্ৰভাৱত গাওঁসমূহত থকা বিদ্যালয় সমূহো প্লাৱিত হয় আৰু কেইবামাহলৈকে পলস পৰি থাকে। যাৰ ফলত সেই বিদ্যালয়সমূহত পাঠদান স্থগিত ৰাখিবলগীয়া হয় আৰু শৈক্ষিক দিশত সেই অঞ্চলটো যথেষ্ট পিছপৰি যায়। তাৰোপৰি বানপানী শেষ হোৱাৰ পিছতো ঠাইসমূহত অচিন ৰোগে দেখা দিয়ে, খোৱা পানীৰ অভাৱো পৰিলক্ষিত হয়। গতিকে, অই প্ৰতিবেদনৰ যোগেদি চৰকাৰলৈ এই গাওঁসমূহৰ বানপানীৰ সমস্যা ৰোদৰ বাবে মথাউৰি নিৰ্মাণ অথবা অন্য কোনো স্থায়ী বিকল্প গ্ৰহণ কৰি বানপানীৰ সমস্যাটোৰ সমূলি নিৰ্মূল কৰিবলৈ অনুৰোধ জনাইছো।