কৰোনা ভাইৰাছৰ বাবে দেশত বৰ্ত্তমান যি লকডাউন চলি আছে সেই লকডাউনে অৰ্থনৈতিক, শৈক্ষিক ইত্যাদি সকলো দিশতে প্ৰভাৱ পেলাইছে।

 শৈক্ষিক দিশলৈ লক্ষ্য কৰিলে দেখিম যে লকডাউনৰ বাবে বা কৰোনা ভাইৰাছৰ সন্ত্ৰাসৰ বাবে আমাৰ শিক্ষাবৰ্ষত যথেষ্ট বিৰূপ প্ৰভাৱ পৰিছে। বৰ্ত্তমান শিক্ষাৰ্থী সকলে অনলাইন শিক্ষাগ্ৰহণ কৰি আছে। কিন্তু প্ৰশ্ন হ’ল, ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকল কিমান উপকৃত হৈছে। আমাৰ গাওঁসমূহত সাধাৰণতে নেটৱৰ্কৰ বহু সমস্যা। নেটৱৰ্ক ভালদৰে পোৱা নাযায়। গতিকে বিদ্যালয়ৰ শ্ৰেণীৰ দৰে নহয় আৰু সম্পূৰ্ণভাৱে বুজাত অসুবিধা হয়। ইয়াৰ উপৰি আমাৰ শাৰীৰিক সমস্যাৰ সৃষ্টি হ’ব পাৰে। কাৰণ বেছি সময় মোবাইল চাই থাকিলে আমাৰ চকুজোৰে কষ্ট পায়। বৰ্তমানৰ বিশ্বৰ পৰিৱেশলৈ লক্ষ্য কৰি আমি এনেকৈ ঘৰতে থাকিব লাগিব। সেয়েহে ছাত্ৰ-ছাত্ৰী সকলে অলপ বেছিকৈ অধ্যয়ন কৰিব লাগিব। শেষত সকলোকে ক’ব বিচাৰো, আহক, আমি প্ৰতিজ্ঞাবদ্ধ হওঁ, কৰোনা ভাইৰাছ যেতিয়ালৈকে নোহোৱা নহয় আমি ঘৰতে থাকিম, অপ্ৰয়োজনত ঘৰৰ পৰা নোলাওঁ। তেতিয়াহে মানৱজাতিৰ ৰক্ষা পৰিব। লগতে উল্লেখযোগ্য যে সামাজিক দূৰত্ব বজাই ৰখাটো এই সময়ত আটাইতকৈ বেছি গুৰুত্বপূৰ্ণ কথা।