জীয়াঢল নদীৰ বানে প্ৰতিবছৰে নৈপৰীয়া লোক সকলক জুৰুলা কৰি আহিছে। জীয়াঢল নদীয়ে নৈ কাষৰীয়া দুয়োপাৰ ভূমিস্খলন ঘটাই বাৰিষা আহিলেই বিধংসী ৰূপ লয়। বাৰিষা কালত নদীখনে মূল সূঁতি এৰি যেনিয়ে তেনিয়ে ঢাপলি মেলে। কোনোবা এবাৰ সিপাৰৰ জয়ৰামপুৰ, মাইছা চাপৰি, বৰদলনি, চমৰাজান আদিত তাণ্ডৱ চলাই, কোনোবা এবাৰ আকৌ টেকজুৰি, বৰ্মন গাওঁ, জীয়াঢল, দিহিৰি, দীঘলগঢ়া আদি ঠাইত বিস্তৰ ক্ষতিসাধন কৰে। এইবছৰো আহাৰ শাওন মাহৰ ধাৰাসাৰ বৰষুনৰ ফলত ২ নং টেকজুৰি অঞ্চলৰ প্ৰায় ২৫ ঘৰমান মানুহৰ খেতি পথাৰ নষ্ট কৰাৰ উপৰিও জীয়াঢলৰ এটা সূঁতিয়ে ২ নং টেকজুৰিলৈ অহা যোৱা কৰা এটা পথৰ এটা কালভাৰ্টৰ লগতে ৬০ মিটাৰমান পঠটো চিঙিলৈ যোৱাৰ ফলত উক্ত গাঁৱৰ একমাত্ৰ যাতায়াতৰ পথটোও বন্ধ হৈ যায়।

এটা কথা ক’থা কবই লাগিব যে জীয়াঢল নদীপৰীয়াৰ সুৰক্ষাৰ বাবে চৰকাৰে বিভিন্ন আঁচনি গ্ৰহণ কৰি আহিছে যদিও বৰ্তমানলৈকে কোনোটো আঁচনিয়েই সফল হোৱা দেখিবলৈ পোৱা নাই। এইবছৰো এটা গাইডবান্ধ নিৰ্মাণ কৰিছে যদিও বহু অঞ্চল এতিয়াও উন্মুক্ত হৈয়েই আছে। বাৰিষা অহাৰ লগে লগে মথাউৰি নিৰ্মাণৰ বাবে ঠিকাদাৰ মহৰিৰ গাড়ী দৌৰ দেখিবলৈ পোৱা যায়, কিন্তু যিদৰে বিজ্ঞানসন্মত ভাবে বান্ধ নিৰ্মাণ হ’ব লাগে সেইদৰে নোহোৱাৰ বাবে বছৰে বছৰে জীয়াঢল নদীপৰীয়াই জীয়াতু ভূগি আছে।